هیچگاه قیمت یک دارایی در بازار در خطی مستقیم حرکت نمی کند و حرکات قیمت همیشه به صورت زیگزاگ هستند. این حرکات زیگزاگ بازار را موج می نامند. برآیند حرکت امواج صعودی، نزولی و خنثی در بازار را روند می گویند. روند یکی از مفاهیم اصلی تحلیل تکنیکال است. تحلیلگران تکنیکال، همیشه یک جمله معروف دارند و آن این است:

روند دوست شماست، با آن نجنگید و همیشه در جهت آن معامله کنید.

در تحلیل تکنیکال، انواع روند بازار از نظر جهت حرکت قیمت به سه دسته زیر تقسیم می شوند:

1- روند صعودی (Uptrend):

روند صعودی، به صورت یکسری موج های بالارونده تعریف می شود، چارلز داو (Charles Dow) بنیانگذار داو جونز و موسس وال استریت ژورنال روند صعودی را به این صورت تعریف می کند:

هرگاه قیمت در یک موج صعودی بالاتر از موج صعودی پیش از آن قرار گیرد و یا قیمت در یک موج نزولی بالاتر از موج نزولی قبل از آن قرار گیرد، یک روند صعودی داریم. روند صعودی نشانه قدرت بیشتر تقاضا (خریداران) نسبت به فروشندگان است که به آن بازار گاوی یا Bull Run یا Bullish نیز می گویند.

2- روند نزولی (Downtrend):

روند نزولی به صورت یکسری موج های پایین رونده تعریف می شود. چارلز داو روند نزولی را به این صورت تعریف می کند:

هر گاه قیمت در یک موج نزولی پایین تر از موج نزولی قبل از خود قرار گیرد و یا قیمت در یک موج صعودی پایین تر از موج صعودی پیش از خود قرار گیرد، یک روند نزولی داریم. روند نزولی نشانه قدرت بیشتر عرضه (فروشندگان) نسبت به خریداران است که به آن بازار خرسی یا Bear Run یا Bearish نیز می گویند.

3- روند خنثی یا رنج (Sideway):

روند خنثی یا حرکت جانبی، شامل موج های صعودی و نزولی است. به عبارت دیگر، قیمت نمی تواند بالاتر از قله موج صعودی پیش از خود برود و یا قیمت نتواند پایین تر از دره موج نزولی پیش از خود برود، اصطلاحا یک روند خنثی یا رنج داریم.

روند خنثی، نشانگر تعادل نسبی بین قدرت خریدار و فروشنده یا عرضه و تقاضا در بازار است.

مدت زمان روندها از نظر مدت پایداری

روندها علاوه بر اینکه بر اساس جهت حرکت قیمت به سه دسته تقسیم می شوند، از نظر زمانی نیز به سه دسته نقسیم می شوند.

1- روند بلند مدت (Long Term Trend): این نوع روند، به واسطه چارت های ماهانه یا هفتگی قابل شناسایی است. به دوره های طولانی تر از 6 ماه، روند بلند مدت گفته می شود. توجه کنید که بانک ها، صندوق های سرمایه گذاری یا اشخاص با حجم سرمایه زیاد از این نوع روندها برای معاملاتشان استفاده می کنند.

2- روند میان مدت (Medium Term Trend): این نوع روند، به وسیله چارت های روزانه یا 4 ساعته قابل شناسایی هستند. به دوره های بین سه هفته تا حداکثر 6 ماه، روند میان مدت گفته می شود. عموما افراد یا موسسات با حجم سرمایه متوسط از این نوع روندها برای معاملاتشان استفاده می کنند. روندهای میان مدت، به عنوان پولبک روندهای بلندمدت در نظر گرفته می شوند.

3- روند کوتاه مدت (Short Term Trend): این نوع روند، به وسیله چارت های یک ساعته یا کمتر قابل شناسایی هستند. به دوره های کمتر از 3 هفته، روند کوتاه مدت گفته می شود. اکثر معامله گران با حجم سرمایه کوچک از این نوع روندها برای معاملاتشان استفاده می کنند. روندهای کوتاه مدت، به شکل نویز بازار دیده می شوند.

باید توجه نمود که هر روند می تواند جزیی از روند بلند مدت تر بعدی خود محسوب گردد. برای مثال روند میان مدت می تواند یک تصحیح در روند بلند مدت پس از خود شناخته شود. به طور معمول در روندهای بزرگ صعودی، قبل از ادامه مسیر صعودی، روند خود را در حدود یک یا دو ماه تصحیح می نماید. این تصحیح روند نیز می تواند خود شامل روندهای کوتاه مدت تر که همان موج های صعودی و نزولی کوتاه مدت هستند، باشد.

مراحل مختلف یک روند

چارلز داو می گوید: یک روند اصلی از سه فاز تشکیل شده است. در یک بازار صعودی، مرحله انباشت (Accumulation)، مرحله مشارکت عمومی یا حرکت بزرگ (Trend Phase) و مرحله مازاد (Markup Phase) هستند. در یک بازار نزولی، این سه فاز را فازهای توزیع (Distribution)، مرحله مشارکت عمومی (Trend Phase) و فاز وحشت یا ناامیدی (Markdown Phase) می نامند. بر اساس نظریه داو، شاخص های بازار برای تغییر روند باید یکدیگر را تایید کنند. اگر یک شاخص، سیگنال صعود و شاخص دیگر سیگنال ادامه روند نزولی دهد، معامله گران نباید تصور کنند که روند جدیدی شروع شده است.

روندها تا زمانی که یک بازگشت واضح رخ ندهد، ادامه دارند.

معکوس شدن در روندهای اصلی را می توان با روندهای ثانویه اشتباه گرفت. تعیین اینکه آیا یک صعود در بازار نزولی یک برگشت روند است یا یک صعود کوتاه مدت که با کف های پایین تر همراه است، دشوار است. در واقع همیشه دیدگاه غالب در این زمینه این است که یک روند تا نشانه های واضحی مبنی بر معکوس شدن آن و شکست خط روند وجود نداشته باشد، به قوت خود باقی می ماند. مانند قانون اول نیوتن، یک جسم در حال حرکت تمایل دارد در یک جهت حرکت کند تا زمانی که نیرویی آن حرکت را مختل کند. به طور مشابه، بازار به حرکت در جهت اولیه ادامه خواهد داد تا زمانی که نیرویی مانند تغییر معادلات در اقتصاد کلان جهانی باعث تغییر جهت حرکت آن گردد.

زمانی که بازار نتواند قله (سقف قیمتی) یا دره (کف قیمتی) متوالی دیگری در جهت روند اصلی ایجاد کند، یک نشانه بازگشت در روند اصلی نشان داده می شود. برای روند صعودی، یک بازگشت با ناتوانی در رسیدن به یک قله جدید و به دنبال آن ناتوانی در ثبت یک دره بالاتر نشان داده می شود.

حجم باید روند را تایید نماید

اگر قیمت در جهت روند اصلی بازار حرکت نماید، حجم باید افزایش و اگر خلاف آن حرکت کند، کاهش یابد. به عنوان مثال، در یک بازار صعودی، حجم باید با افزایش قیمت افزایش یابد و در طی پولبک های ثانویه کاهش یابد. اگر در این مثال، حجم در حین پولبک افزایش یابد، می تواند نشانه ای از معکوس شدن روند باشد. چون بیشتر فعالان بازار، اعتقاد به شروع بازار خرسی دارند.

نظرات کاربران